Τώρα ¨εργαλειοποιείται¨ ο προεδρικός θεσμός;

Του Στέφανου Καραμούτσιου

Άραγε έπρεπε να φτάσουμε στο 2009 για να διαπιστώσουμε ότι ¨εργαλειοποιείται¨ ο προεδρικός θεσμός και ότι γίνεται αντικείμενο του πολιτικού παιγνίου και μάλιστα με τις αναλύσεις της ΝΔ και των διαφόρων… τσάτσων; Και καλά οι απεγνωσμένες κραυγές της καταρρέουσας κυβερνητικής παράταξης. Είναι ισχυρό το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και είναι κατανοητές ακόμη και οι όψιμες διαπιστώσεις… της κ. Ντόρας για το πολιτικό και ηθικό μεγαλείο του τωρινού Προέδρου και μάλιστα ενώπιόν του. Αφού ικανοποιείται να το λέει η μια και να το ακούει συγκινημένος ο άλλος έχει καλώς. Εμάς άλλωστε δε μας πέφτει λόγος!Αλλά οι συνταγματολόγοι και μάλιστα οι Τσάτσοι; Δεν αντιλήφθηκαν ότι από τη στιγμή που δημιουργήθηκε αυτός ο θεσμός εξυπηρετούσε προσωπικές στρατηγικές και κομματικά παίγνια; Ή αγνοεί ο διαπρεπής συνταγματολόγος ότι ο θείος του Κ. Τσάτσος ¨έγινε¨ Πρόεδρος Δημοκρατίας για να μπορεί να μεταπηδήσει στο αξίωμα αυτό όποτε θέλει ο άλλος θείος Κ. Καραμανλής, όταν θα το ¨απαιτούσαν¨ οι πολιτικές περιστάσεις; Όπερ και εγένετο! Πάντοτε ,φαίνεται, οι Καραμανλήδες είχαν τους τσάτσους τους για να τους κάνουν τις δουλειές τους. Αλλά και η βαθύτατη υποκρισία του μακαρίτη Καραμανλή όταν το ΠΑΣΟΚ δεν τον ψήφισε τελικά το 1985 για πρόεδρο και αναθεωρώντας προσχηματικά το σύνταγμα περιόρισε τις εξουσίες του Προέδρου, μετατρέποντας τις αρμοδιότητές του σαν αυτές που περίπου έχει ο τελετάρχης στις εορτές και πανηγύρεις! Ο Καραμανλής διαφωνώντας και με το ένα και με το άλλο παραιτήθηκε εκφράζοντας την αγανάκτηση και τον αποτροπιασμό του. Όμως αυτό δεν τον εμπόδισε- σε βαθύ γήρας πια- να αποδεχθεί τις μεθοδεύσεις του Μητσοτάκη το1990, που προκάλεσε την τρίτη στη συνέχεια εκλογική αναμέτρηση με πρόσχημα την εκλογή Προέδρου για να γίνει πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης και Πρόεδρος ο Καραμανλής! Και μάλιστα με 151 ψήφους (150 ψήφους είχε η ΝΔ και 1 ο αποστάτης της ΔΗΑΝΑ Κατσίκης. Άλλωστε και το 1980 για να γίνει Πρόεδρος ο Καραμανλής και για να συγκεντρώσεις 180 ψήφους χρειάστηκε η διάσπαση της ΕΚ και της Εθνικής παράταξης με τις αποστασίες των βουλευτών της).
Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε άλλα παραδείγματα για να αποδείξουμε ότι ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας στα 35 αυτά τελευταία χρόνια και ¨εργαλειοποιήθηκε¨ (που ήσουν τότε κ. Τσάτσο;) και ήταν πάντοτε αντικείμενο πολιτικών και κομματικών παιγνίων και από τα δυο μεγάλα κόμματα και περισσότερο από τη ΝΔ. Και αυτό θα συμβαίνει πάντοτε από τη στιγμή που ο Πρόεδρος δεν εκλέγεται απευθείας από το λαό αλλά η εκλογή του υπάγεται στη γνωστή κομματική διελκυστίνδα. Είναι κροκοδείλια, λοιπόν, τα κλάματα της ΝΔ για τον κ. Παπούλια και για τον προεδρικό θεσμό. Όμως πολύ αργά αντιλήφθηκε και ο κ. Τσάτσος την ¨εμπλοκή¨ του προεδρικού θεσμού στις κομματικές στρατηγικές και τακτικές! Αλλά δεν είναι και ιστορική ειρωνεία να αποτελέσει ο κ. Παπούλιας τη σημαία της ΝΔ και των παραφυάδων της στην απέλπιδα προσπάθειά της να παραμείνει στην εξουσία; Άραγε το δέχεται ο ίδιος με ικανοποίηση; Αν ναι, τότε ας κάνει τον κόπο να επισκεφθεί στο Α΄ νεκροταφείο τον τάφο του πρώην αρχηγού του!
Ίσως θα άκουγε τα κόκαλα του Ανδρέα Παπανδρέου να… τρίζουν από αγανάκτηση. Αφού αυτά για τα οποία τον επαινούν τώρα, ήταν το ανάθεμα εναντίον του Ανδρέα από τους πολιτικούς του αντιπάλους, που δεν τον σεβάστηκαν ούτε στις δυσκολότερες προσωπικές του στιγμές! Έλεος! Έχει και η υποκρισία κάποτε τα όριά της…

Από το http://epirusgate.blogspot.com/